Jean Aberkrom tekent met de camera abstracte beelden. Het onderwerp dat hij fotografeert, is hierdoor van ondergeschikt belang. Hij gebruikt fotografie niet als momentopname van de realiteit, maar hij zoekt de grenzen van de fotografie op. Elke keer bedenkt hij nieuwe experimenten/ideeën of bouwt hij voort op ideeën die hij eerder heeft geprobeerd. Door te spelen met scherpte en onscherpte, licht en donker, tijd (sluitertijd), over- en onderbelichting, standpunt (dichtbij en ver weg), beweging en stilstand ontstaat zijn werk.
